علائم ظهور و یمن ۱
در این صفحه نگاهی گذرا به کتاب عصر ظهور استاد علی کورانی در مورد یمن و حوادث ظهور می اندازیم تا شاید با چشم بازتری علل دخالت عربستان و آمریکا را در این جنایات ببینیم
بر پایه احادیث ، منطقه عمومى ظهور حضرت ، شامل کشورهاى یمن ، حجاز ،
ایران ، عراق ، منطقه شام و فلسطین ، مصر و مغرب عربى است . سیمایى که این
احادیث از اوضاع جهان و اوضاع منطقه ظهور در آن دوران ارائه مى کنند سیمائى
کلى ست که بسیارى از حوادث بزرگ را همراه با جزئیات آن در کنار نام اشخاص و
مکان ها بیان نموده و من تلاش کرده ام تا تصویر شفاف دوران ظهور را به شکل دقیق
و بهم پیوسته از میان احادیث ، استخراج و در دسترس عموم مسلمانان قرار دهم .
ص 16
احادیث ما بیانگر آن است که ظهور حضرت مهدى ( علیه السلام ) پس از یک رشته حوادث مقدماتى منطقه اى و بین المللى از شهر مکه آغاز خواهد شد . در سطح منطقه
ظهور ، ابتدا دو دولت هوادار آن حضرت در ایران و یمن تشکیل مى گردد . یاوران
ایرانى حضرت ، دولت خود را سالها قبل از ظهور برپا مى کنند و پس از قرار گرفتن
در یک جنگ طولانى ، آنرا با پیروزى به پایان مى برند . اندکى قبل از ظهور ، در بین
ایرانیان دو شخصیت برجسته بر مسند قدرت تکیه مى زنند ، یکى مردى
خراسانى ست که در قالب یک چهره سیاسى و دیگرى شخصى به نام شعیب فرزند
صالح که در قالب یک چهره نظامى بروز مى کنند . ایرانیان به رهبرى آنان ، نقش
مهمى در حرکتهاى ظهور حضرت برعهده مى گیرند .
و اما یاران یمنى حضرت ، نهضت خود را تنها چند ماه قبل از ظهور آغاز
صفحه : 17
مى کنند . به نظر مى رسد که یمنى ها علاوه بر آماده کردن مقدمات ظهور ، در
حوادث آن روز حجاز که با خلأ سیاسى روبرو خواهد بود ایفاى نقش خواهند کرد .
در حجاز ، پادشاهى به نام عبدالله که از خاندان معروف آن سرزمین است ، به
قتل مى رسد ، او آخرین پادشاه سرزمین حجاز خواهد بود . در پى این حادثه بر سر
جانشینى او اختلافات فراوانى ایجاد مى شود . این اختلافها به خلأ سیاسى در
منطقه حجاز منتهى گشته و تا ظهور حضرت ادامه مى یابد :
" آنگاه که عبدالله بمیرد ، مردم در انتخاب جانشین او به توافق نرسند ، اختلاف ها آغاز شود و این
اختلاف به خواست خداوند ، تا ظهور مولایتان تداوم یابد . بطورى که دوران سلطنتهاى طولانى به پایان
رسد و عمر حکومت حاکمان به چند ماه و چند روز کاهش یابد . ابو بصیر مى گوید : عرض کردم : آیا این
دوران طولانى خواهد بود ؟ فرمود : هرگز . "
پس از قتل عبدالله ، اختلافها به درگیرى میان قبائل حجاز تبدیل مى گردد :
" از نشانه هاى ظهور ، حادثه اى است که بین مکه و مدینه رخ مى دهد . به امام عرض کردم حادثه
چیست ؟ فرمود : بر اثر تعصبهاى قبیله اى ، میان مکه و مدینه فلانى پانزده نفر از سران قبیله فلان را خواهد
کشت " .
ص 17 و 18
امام به سرزمین عراق وارد مى شود . ابتدا اوضاع داخلى را سامان مى بخشد .
سپس گروههاى باقیمانده از لشکر سفیانى را شکست داده و شورشیان متفرقى را که
در گوشه و کنار تلاش هاى بى ثمرى علیه امام دارند ، سرکوب مى کند . آنگاه عراق را
به عنوان مرکز حکومت و شهر کوفه را پایتخت آن قرار مى دهد .
با این اقدام حضرت ، کشورهاى یمن ، حجاز ، ایران ، عراق و دولتهاى خلیج ،
یکپارچه تحت فرماندهى و رهبرى آن وجود مبارک قرار مى گیرد .
ص21
سفیانى پس از تحمل دو شکست خود ، یکى در عراق به دست ایرانى ها و
یمنى ها ، و دیگرى در حجاز بواسطه معجزه ، عقب نشینى کرده و باقیمانده
نیروهاى خود را داخل سرزمین شام جمع مى کند تا براى مقابله با پیشروى سپاه
امام به طرف دمشق و قدس ، آماده شود .
احادیث ما ، نبرد یاران امام زمان ( عج ) با سپاه سفیانى را حماسه اى بزرگ
توصیف مى کنند که از عکا تا صور و انطاکیه در ساحل دریاى مدیترانه و از دمشق تا
طبریه و قدس در جبهه داخلى امتداد دارد . در این نبرد بزرگ ، غضب الهى بر
سفیانى و هم پیمانان یهودى و رومى اش ( غربى ها ) فرود آمده و پس از شکستى
سخت و کوبنده ، سفیانى اسیر و کشته مى شود .
امام زمان ( علیه السلام ) به همراه مسلمانان وارد قدس مى گردد .
روایات از نهضت دیگرى خبر مى دهند که زمینه ساز حکومت حضرت بوده و
در یمن پدید مى آید . رهبر آن نهضت مورد ستایش قرار گرفته و یارى او بر مسلمانان
واجب شمرده شده است :
" هیچ پرچمى همچون پرچم یمانى هدایتگر نیست ، پس از خروج او فروش سلاح به مردم حرام شود
پس به یارى او بشتابید ، سرپیچى از او بر هیچ مسلمانى جایز نیست و هر کس چنین کند اهل آتش خواهد
ص 30
یک حدیث ، از ورود نیروهاى یمنى به عراق خبر مى دهد که جهت یارى
ایرانیان در برابر نیروهاى سفیانى دست به کار مى شوند و ظاهراً سپاه یمانى در یارى
حضرت ( علیه السلام ) در حجاز نیز نقش مهمى ایفاء مى کنند .
ص31
روایات بسیارى در مورد اوضاع و احوال عرب ها و حاکمانشان در زمانِ ظهور و
نهضت قبل از ظهور حضرت مهدى ( علیه السلام ) به دست ما رسیده است که در اینجا
فهرستوار به این روایتها اشاره مى کنیم :
1 - احادیثى که از تشکیل حکومتى در یمن خبر مى دهند که زمینه ساز ظهور آن
حضرت مى گردد . در احادیث از این حرکت ستایش شده ، و ما بطور جداگانه آنها را
مورد بررسى قرار خواهیم داد .
ص 96
روایت هاى دیگرى از این دست وجود دارد که جملگى بیانگر آن است که
عرب ها از عقاید و ارزشهاى خود فاصله مى گیرند و هر صاحب اندیشه اى ، دیگران
را به تبعیت از اندیشه خود فرا مى خواند . و این به نوعى هرج و مرج فکرى در میان
مردم منتهى مى گردد .
همچنین روایاتى بیانگر آنند که همه عرب ها بجز انقلابیون یمن و حرکت هاى
اسلامى زمینه ساز ظهور ، با عجم یعنى ایرانیان ، یا با فرماندهان آنها اختلاف پیدا
مى کنند و این اختلاف تا ظهور حضرت مهدى ( علیه السلام ) ادامه مى یابد .
دسته اى دیگر از احادیث ، بیانگر نبرد حضرت مهدى ( علیه السلام ) با عرب هاست ، در
این روایات جنگ حضرت با اندک باقیمانده هاى رژیم حجاز ، بعد از آزاد سازى
مکه و مدینه و چه بسا هنگام آزاد سازى آن صورت مى گیرد . سپس نبردهاى متعدد
آن حضرت با سفیانى در عراق و جنگ بزرگ امام ( علیه السلام ) با سفیانى در فلسطین به وقوع
مى پیوندد .
ص 99
اما سفیانى در نُه ماهه پایانى حکومت خود ، دست به نبردهاى بزرگى مى زند که
مهمترین آنها با ترک ها و هوادارانشان در قرقیسیا و سپس نبردهاى او در عراق با
ایرانى ها است که زمینه سازان ظهوراند . طبق برخى روایات یمنى ها نیز با ایرانیان
همراهى مى کنند .
ص 119
به هر حال حضرت ، مدینه و حجاز را فتح و نیروهاى دشمن را سرکوب مى کند
و لشکر سفیانى هر جا که رویاروى او باشند ، از حجاز تا عراق و شام ، شکست
مى خورند . همچنانکه طبق روایات یک یا چند نبرد نیز در عراق بین لشکر سفیانى
با سپاهیان مهدى ( علیه السلام ) و یاران یمنى و خراسانى آن حضرت اتفاق مى افتد
ص 141
اما روایاتى نیز وجود دارد که از درگیرى نیروهاى سفیانى در عراق سخن
مى گوید واین بار سفیانى با نیروى یکپارچه و متشکل امام مهدى ( علیه السلام ) روبرو مى شود .
حضرت ، شعیب بن صالح ، فرمانده نیروهاى ایرانى را به بعنوان فرمانده کل
نیروهاى خود که بخش عظیمى از آنان ایرانى و یمنى و بخشى دیگر از سایر
سرزمین هاى اسلامى اند ، انتخاب مى کند .
ص 143
